CABARETIERS NA DE PRIJS
Ieder jaar komen er van de diverse Cabaretfestivals vele nieuwe cabaretiers. Voordat die geheel op eigen benen met hun eerste avondvullende programma de theaters ingaan, spelen ze in diverse combinatie-voorstellingen, zoals festivaltours, dubbelprogramma’s, comedy-optredens en de inmiddels 25-jarige Cabarestafette.
In de begintijd was het cabaret-aanbod nog overzichtelijk, maar deze theatertak is uitgegroeid tot grote proporties. Tijdens die groei zijn er discussies geweest, met vragen als: Moet cabaret maatschappij-kritisch zijn? Mogen mensen met een theateropleiding meedoen aan festivals? Is stand-up comedy ook cabaret? Zijn er wel grappige vrouwen? Is dat cabaret of toneel? Is dat cabaret of muziektheater? Is dat een cabaretier of een komiek? En toen we net alles een beetje in hokjes dachten te hebben, kwamen de allochtone cabaretiers met nieuwe invalshoeken én de Belgen met hun vaak absurde humor.
Dus doet nu iedereen gewoon wat hij of zij wil doen, waardoor het één grote smeltkroes is geworden die we voor het gemak ‘cabaret’ noemen. Want, om het in goed Nederlands te zeggen: what’s in the name?!
Alles en iedereen functioneert naast of met elkaar in het theater, hetgeen leidt tot een rijk aanbod en een ruime keuze voor het publiek.
Emilio Guzman – Doen en laten
WAAROM CABARET?
Mijn moeder nam cabaretprogramma’s op van de radio en die luisterden we tijdens het eten af. Dat vond ik heel tof. Samen met mijn broer Javier deed ik dan na wat we hoorden. Hij ging later naar de Kleinkunstacademie.
OPLEIDING?
Daar wilde ik ook naar toe, maar aan de vooravond van de auditie waar ik Lucifer van Vondel zou doen, ging mijn broer vertellen wat zijn leraren ervan zouden zeggen. Toen besloot ik Nederlands te gaan studeren. Maar het podium bleef trekken en dus brak ik mijn studie af om mee te gaan draaien bij Comedy Train en in Toomler, de comedyclub in Amsterdam.
VOORBEELDEN?
Javier is zeker een voorbeeld. Ik vind hem een goede acteur. Hij kan krachtig iets in één zin zeggen. En ik werk natuurlijk met veel comedians van Comedy Train, zoals Daniël Arends dat is iemand aan wie ik advies vraag. En Theo Maassen natuurlijk. Én Micha Wertheim, daar verbaas ik me kapot over, zó kunstzinnig en slim.
VORM EN INHOUD?
Ik ben vrij toegankelijk. Dat is onderdeel van mijn persoonlijkheid. Ik ben sociaal heel kundig, ook privé. Haha! Socialio Guzman brengt de mensen dichter bij elkaar!
De oorsprong is stand up, maar mijn programma wordt poëtischer van vorm en ik ga ook werken met beeld. Het wordt geëngageerd. De Nederlandse politiek vind ik ongeveer het leukste onderwerp dat er is. Die machtsspelletjes zijn heel interessant om theater van te maken.
FESTIVAL?
Op het Leids Cabaretfestival won ik de publieksprijs. Jeroen Leenders had de juryprijs. We zijn goede vrienden geworden, dus ik heb een prijs gewonnen en ik heb er een vriend bij. Heel tof. Het was een sterke finale. Bart Cannaerts zat er ook bij, maar de prijzen waren op.
QUOTE?
Als ik over een bierfiets vertel gaat het me vooral over de groep die daar op zit. Dat noem ik mongolen. En dan heb ik het niet over mensen met het syndroom van down. Dát zijn gewoon mensen met het syndroom van down. Als iemand met het syndroom van down dan op een bierfiets gaat zitten ja, dan is dat natuurlijk een mongool met het syndroom van down.
JOUW MOMENT?
Toen ik mijn prijs kreeg op het festival droeg ik die op aan mijn moeder. Het applaus was echt voor haar. Die zaal dacht natuurlijk: in je eentje twee zulke zonen opvoeden, da’s niet makkelijk. Dat klopt! Ze is gescheiden en later pleegde mijn vader zelfmoord. Die was niet zo goed in leven. Hij had een drankprobleem en mijn broer heeft dat geërfd. Logisch dat ik daar ook bang voor was. Daarom ben ik preventief naar de Jellinek-kliniek gegaan. Maar na een paar bezoekjes werd mij vriendelijk verzocht plaats te maken voor mensen die de hulp echt nodig hebben.
COLLEGA’S?
Jeroen Leenders, Daniël Arends, Thijs van Domburg, Stefan Pop, Henry van Loon en ik ga met Hans Sibbel (Lebbis) aan mijn teksten werken. Dat zijn veel comedians van de Comedy Train, dus het is wel oppassen dat ‘t niet te klef wordt. O ja en Javier Guzman, die ken ik ook goed.
AMBITIE?
Ik ben al heel tevreden als ik een eigen publiek kan opbouwen. Het is mijn ambitie om avondvullend en solo in De Kleine Komedie te staan. Dat gaat eind volgend jaar gebeuren!
WAAROM MOETEN WE NAAR EMILIO GUZMAN?
Het is een beetje goor om jezelf aan te prijzen. Maar ik zou zeggen omdat het bijzonder wordt en grappig en dat er hopelijk iets gaafs met je gebeurt.
Speellijst: www.zwartekat.nl/speellijsten/guzman-emilio.php