CABARETIERS NA DE PRIJS
Ieder jaar komen er van de diverse Cabaretfestivals vele nieuwe cabaretiers. Voordat die geheel op eigen benen met hun eerste avondvullende programma de theaters ingaan, spelen ze in diverse combinatie-voorstellingen, zoals festivaltours, dubbelprogramma’s, comedy-optredens en de inmiddels 25-jarige Cabarestafette.
In de begintijd was het cabaret-aanbod nog overzichtelijk, maar deze theatertak is uitgegroeid tot grote proporties. Tijdens die groei zijn er discussies geweest, met vragen als: Moet cabaret maatschappij-kritisch zijn? Mogen mensen met een theateropleiding meedoen aan festivals? Is stand-up comedy ook cabaret? Zijn er wel grappige vrouwen? Is dat cabaret of toneel? Is dat cabaret of muziektheater? Is dat een cabaretier of een komiek? En toen we net alles een beetje in hokjes dachten te hebben, kwamen de allochtone cabaretiers met nieuwe invalshoeken én de Belgen met hun vaak absurde humor.
Dus doet nu iedereen gewoon wat hij of zij wil doen, waardoor het één grote smeltkroes is geworden die we voor het gemak ‘cabaret’ noemen. Want, om het in goed Nederlands te zeggen: what’s in the name?!
Alles en iedereen functioneert naast of met elkaar in het theater, hetgeen leidt tot een rijk aanbod en een ruime keuze voor het publiek.
Jeroen Leenders – Sorry, ik ben Jeroen Leenders
WAAROM CABARET?
Ik kwam uit nogal een put, financieel en relationeel. Daar ben ik uitgekropen en heb toen allerlei jobs gehad, zoals taxichauffeur.
Het was mijn bedoeling om comedy als hobby te doen. Het is nu mijn beroep en dat is wonderfucking great!
OPLEIDING?
Ooit iets met architectuur. Kunstonderwijs, laten we het daar op houden. Voor het theater had ik geen opleiding. Ik ben begonnen op het open podium van café De Joker in Antwerpen. De eerste keer zeiden ze: Je mag tien minuten doen! Tien minuten, dat is kei-lang! Ik heb daar mijn hersens over gebroken en me maf gedacht. Die avond stond ik te beven als een riet, maar het ging góéd! Daarna werd het heel hard spelen en op mijn bek gaan.
VOORBEELDEN?
Urbanus natuurlijk, maar ik vond Toon Hermans ook fáscinerend. En mijn broer wees me op Hans Teeuwen, hilárisch! En Engelstalige comedians als Billy Coley en Jim Carrey.
VORM EN INHOUD?
Ik doe stand up comedy en dat gaat het grootste deel over Belg-zijn. Ja, dat vinden ze in België óók leuk. Er komt dan een soort patriottisme boven: we zijn een volkje dat het geen klote schelen dat we zonder regering zitten. Daar maken we een feestje van. Als we geen stemplícht hadden, ging niemand. Als ik dat in Vlaanderen op het podium vertel, hoor je: verdomme ja! Zegt ‘t maar eens goe!
FESTIVAL?
Ik deed mee aan het Leids Cabaretfestival en dacht: ik zie wel. Pas in de halve finale kwam de geldingsdrang boven. Ik kwam in een sterke finale met Emilio Guzman en Bart Cannaerts, dus ik verwachtte er niks van. Maar de jury vond me verrassend omdat ik mijn half uurtje steeds anders begon. En dat vond ik weer verrassend, want dat doe ik altijd.
QUOTE?
Ik word in een dorp zeventig kilometer van mijn woonplaats gecontroleerd door de flikken (zo noemen wij de politie):
,, Je komt uit Gent? Dan ben je wel een eindje van huis.’’
,,Klopt, daarom dat ik dacht: ik pak d’n auto!’’
,,Oh, gaan we d’n slimmerik uithangen?’’
,,Ja, íémand zal daar dan toch mee moeten beginnen hè!’’
JOUW MOMENT?
Dat was zonder twijfel het Leids Cabaretfestival. Daar speelde ik op sommige momenten supergoed. De finale was daar niet eens mijn beste optreden.
COLLEGA’S?
In Vlaanderen is het cabaretmilieu heel klein en vrijblijvend. Iedereen is super bereikbaar. Je kan zo bellen naar Wim Helsen en Wouter Deprez en Alex Agnew en iedereen. We hebben elkaars nummers.
Als iemand iets in mekaar wil steken, begint die gewoon op te bellen naar de anderen.
AMBITIE?
Het is fantastisch zoals het nu is en ik ben al blij als het zo blijft. Mijn enige ambitie is om beter te worden in wat ik doe. Rijk of bekend zegt me niks. Dat is té vergankelijk om belangrijk te vinden.
WAAROM MOETEN WE NAAR JEROEN LEENDERS?
Dat moet je doen als je zin hebt in een leuke avond. Maar dan moet je zelf ook nadenken en een eigen mening hebben en beelden in het hoofd. Het moet van twee kanten komen. De prachtigste avonden zijn als zo’n hele zaal liefde geeft, dan kan ik zó veel teruggeven. Dan wordt het bijna magie. Ik ben altijd heel sceptisch geweest over liefde geven en energieën voelen, maar óh man als je daar staat en je hebt zo’n hele zaal in de hand!
Speellijst: www.jeroenleenders.be