Interview uit Haarlems Dagblad
met Kasper van Kooten
Tekst: Jan Pieterse
Veelvraat heet het nieuwe cabaret-programma van Kasper van Kooten, dat door de pers lovend werd ontvangen. We kennen deze cabaretier van solo-voorstellingen, van muziekprogramma’s met band en van series op televisie, zoals All Stars en de ziekenhuis-serie De Co-assistent, waarin hij te zien is als zaalarts Dokter Thomas. “Ik ben zelf ook een veelvraat natuurlijk. Dat zit me niet in de weg nee, ik zie het echt als een zegen.”
Donderdag staat Kasper in Haarlem in de Philharmonie. Dezelfde zaal waar vorige week Kees van Kooten nog stond. Die bekende behoorlijk trots te zijn om daar de aankondiging van zijn zoon ‘Kas’ te zien hangen.
Kasper is er inmiddels wel aan gewend dat zijn vader altijd even ter sprake komt in een gesprek en hij vindt het logisch. “Dat is toch een naam en mijn zusje Kim wordt ook in één adem genoemd. Het is wel bijzonder dat drie mensen uit een kleine familie zo aanwezig zijn op bepaalde vlakken. Ik heb uiteindelijk mijn eigen pad gekozen en nooit gedacht hoe mijn vader het zou doen of wat hij er van zou vinden. Dat is natuurlijk gevaarlijk, want het is iemand die graag advies geeft en vaak goed. Maar zijn adviezen, in combinatie met een zakje genetische bepalingen, dat zou wel heel erg incestueus worden. Toch heb ik me nooit afgezet tegen mijn vader. Dan had ik echt iets héél anders moeten gaan doen. De rol in het theater die mensen denken dat mijn vader zou hebben, die heeft mijn regisseur Titus Tiel Groenestege. Met hem werk ik al vier programma’s. Hij is mijn klankbord en degene die lijmt en de logica ontdekt.”
Kasper van Kooten koos in eerste instantie voor de toneelschool. “Maar teksten van dooie mensen uit mijn hoofd leren, dat was toch niet echt mijn ding. Ik wilde graag zelf creëren. Dus heb ik de overstap gemaakt naar de Kleinkunst Academie, daar heb ik geleerd om zelfstandig te opereren.”
In Veelvraat maakt de cabaretier opvallend veel contact met de zaal. “Niet als een stand-upper, maar omdat ik mijn verhaal direct aan het publiek vertel. In dit geval heel belangrijk omdat de voorstelling onder ander gaat over huidige vormen van contact, zoals op internet met hyves en zo. Waar halen die mensen de tijd vandaan?
Mijn vorige solo was een verhaal waarin ik een avontuur beleefde, maar Veelvraat bestaat uit vertellingen met als thematiek: man op zoek naar contact en echtheid. Het komt neer op de sfeer observeren en dan uitvergroot teruggeven. In een recensie stond dat ik in dit programma alle oude conférence-wetten en -technieken van stal heb gehaald. Ik wilde inderdaad zo’n programma maken: lampje aan, iemand begint te vertellen en lampje gaat weer uit. Het is heel sec, er zitten maar vier liedjes in.”
In de solo-voorstellingen van Kasper ligt de nadruk afwisselend op muziek en gesproken woord. Zijn eerste programma was bovendien erg fysiek. “Ja, er was een recensente die juist dat fysieke in deze voorstelling miste. Mijn moeder zei: die vrouw wil jou gewoon de hele avond zien dansen.”
Als hij dan toch een keuze moet maken, dan vindt Kasper het ‘t allerleukst om op stap te gaan met de band. “Natuurlijk, want die muzikanten zijn ook nog eens mijn beste vrienden. Dat klinkt heel klef, maar is wel zo. Toch vind ik het nu weer heel lekker om even alleen op pad te zijn met deze solo-voorstelling. Ik kan vrij goed alleen zijn en dat is een prettige bijkomstigheid is als je dit werk doet. Ik vind het heerlijk om met het autootje door het land te toeren. Dat desolate gevoel als je zo’n dorpje inrijdt en het plaatselijk winkelcentrum bekijkt, daar haal ik veel inspiratie uit. En dan optreden voor mensen die altijd opgewonden zijn, omdat er iemand komt. Laatst in een Fries plaatsje van zeshonderd inwoners, zaten er tweehonderd bij mij in de zaal. Dat is een beetje het troubadour-gevoel.”