Interview uit Haarlems Dagblad
Patty Trossèl
Tekst: Jan Pieterse
La Pat – ‘ZE VINDEN JE AL SNEL EEN LASTIGE DIVA’
Het was lang stil rond Patty Trossèl, maar zij treedt weer op. Onlangs met meerdere muzikanten. ,,Dan ben ik ineens weer La Pat in plaats van Patty Trossèl. Als er krachten gebundeld worden op een podium, sta ik er meer dan wie dan ook.”
In Heemstede brengt Trossèl een solo van een uur, gebaseerd op haar cd Erinnerung. In de toekomst wil ze met muzikanten het theater in en komende zomer staat ze op De Parade met Tosca Niterink. Trossèl was de laatste jaren uitsluitend te zien in kleine kring. Hoe het komt dat ze het podium weer op wilt? ,,Weet ik niet, ik denk dat de tijd er rijp voor is. Voor La Pat schreef Tosca de teksten. Ik had destijds een relatie met haar. De shows waren behoorlijk hot en extravagant. We werden samen beroemd, zij met Theo en Thea en ik met La Pat.
Zowel Trossèl als Niterink koos een eigen pad. Ik koos ervoor om uit Amsterdam weg te gaan en woon nu in de natuur. Er kwam een spiritueler kant van me boven toen ik mijn huidige partner Indera ontmoette.”
Patty Trossèl komt uit een groot gezin in Sassenheim. “Ik ben de jongste. Mijn oudste zus Wil overleed twee jaar geleden. Dat is een grote schok geweest. Het is ook een reden dat mijn cd Erinnerung er is, met gedichten van Rainer Maria Rilke. Die draag ik op aan mijn zus. De grote schoonheid en diepte in Rilke’s woorden hebben mij geïnspireerd om ze op muziek te zetten.
Hoewel de naam La Pat bekend bleef in theaterland is de terugkeer naar het podium hard werken. “Ik weet wat ik kan en dat botst wel eens. Ik zeg nu eenmaal alles. Dat is mijn kracht, maar ook mijn valkuil. Ze vinden je dan snel een lastige diva. Dat heb ik altijd gehad, maar op de top van je succes pikt iedereen alles en word je op handen gedragen. Dat was bijna eng. Ook voor mij was het ongrijpbaar. Als ik zelf een lied schrijf, is dat een heel andere kracht dan destijds. Als La Pat kon ik toveren met mijn stem en de nummers die ik bracht. Ik zong soms volledig op fantasie in een andere taal!
Toch kan ik dat nu zo weer als ik met muzikanten speel. Dat is maf, het zijn energieën of zo. Het zit ook in mijn natuur om extremen op te zoeken. Het kan zo gek niet of ik vind het heel gewoon. Vroeger kende ik de kaart van Rusland sneller uit mijn hoofd dan die van Nederland. Dat is toch raar.”
- Zie verder: www.lapat.nl