Interview uit Haarlems Dagblad
Viggo Waas & band VERBRUID
Tekst: Jan Pieterse
De Meerse Hoofddorp, 28 mei 2008
Caprera Bloemendaal, 30 mei 2008
Als je het met Viggo Waas over jongens-dromen hebt, heb je het over voetballen in Ajax en zingen in een bandje. Beide dromen zijn uitgekomen. Voordat hij voor het cabaret koos, schopte hij het een eind bij Ajax en nu staat hij op de planken met een heuse band. “Het is niet mijn ambitie als zanger verder te gaan, maar ik wilde dit per se proberen.”
Viggo Waas is bekend van cabaretgroep NUHR (Niet Uit Het Raam) en diverse televisieprogramma’s. Hij zag zijn kans schoon om even iets te doen wat hij altijd al wilde: liedjes zingen met muzikanten. De mannen van NUHR, Peter Heerschop, Joep van Deudekom en Viggo Waas, staan al zo’n twintig jaar samen op de planken. “Dat is een huwelijk, compleet met ruzies in de trant van ‘flikker op’ en ‘ik kom nooit meer terug’.
Misschien speel ik deze voorstelling onbewust ook een beetje om uit het strakke keurslijf te breken dat wij onszelf met NUHR hebben opgelegd. Maar in je eentje de spanningsboog vasthouden is toch een ander verhaal. Ik heb gelukkig enorm veel steun van de muzikanten. Het lekkerst klinkt het als ik ín het geluid sta, als dat als een soort koker om me heen zit.”
De cabaretier komt in Verbruid op als zanger in strak kostuum. ,,Naarmate de avond vordert, wordt deze ‘man in pak’ beetje bij beetje afgepeld. In de verhalen die ik over mezelf vertel ben ik de grote versierder, maar de liedjes geven een heel ander beeld.”
Waas werd in recensies een ruwe bolster genoemd met blanke pit en een shockerend eerlijke belhamel. Ook werd geconcludeerd dat hij het vreemdgaan van huis uit heeft meegekregen en dat seks de enige manier is waarmee hij zich weet te binden.
“Maar het is natuurlijk veel fictie. Gedeeltelijk is het echt wat ik vertel, maar gedeeltelijk is het schandalig gelogen. Ik ga echt niet met ál mijn leed te koop lopen.”
Met het slotlied eert Viggo Waas de in 2004 overleden tekstschrijver en zanger Bram Vermeulen.
“Het eerste liedjesprogramma dat ik in het theater zag, was van Bram. Hij speelde samen met Eddy B. Wahr en die drumt nu bij mij. Hij is de vierde man van Nuhr.
Bram heeft meerdere programma’s van NUHR geregisseerd en ik heb veel van hem geleerd. Als ik hem mijn teksten faxte, want dat was nog in het fax-tijdperk, kreeg ik vaak een fax terug met: schrijf nou op wat je precies bedoelt en niet één of andere rare zin.
Sommige teksten in Verbruid zijn me op het lijf geschreven, zoals over de man die ‘s nachts wacht tot zijn vriendin thuiskomt: “Ik haat je om de beelden die ik zelf heb bedacht.” Ik kan altijd enorm fantaseren over dingen die fout kúnnen gaan. Vroeger was dat dramatisch. Dan ging mijn vriendin naar een feestje en móést ik erbij zijn. Soms zei ze dat ik écht niet langs moest komen en ja hoor: dáár stond ik weer! De grote Viggo Waas komt effe een biertje drinken, wat maakt dat nou uit!
Dat is nu gelukkig minder, maar als mijn vriendin laat thuis is uit de stad. dan lig ik toch niet rustig. Jajajajaaa, ik weet het: ken jezelf en zoals de waard is….”
Komende maanden is Waas druk met het EK-voetbal en de Olympische Spelen. Hoewel hij over dat laatste nog zijn twijfels heeft.
“Ik mag naar De Spelen, maar ik doe het niet. Als ik zou gaan is dat om het Chinese bewind omver te werpen en ik betwijfel of dat lukt. Bovendien, zo’n held ben ik nou ook weer niet. Ik hoef daar niet heen om te feesten. Maar ik vind wel dat de sporters gewoon moeten gaan. Daarom weet ik nog niet of ik mee wil doen aan Het Schone Schijnekens-huis. Dat is het televisieprogramma van de Erik van Muiswinkel en Jeroen van Merwijk. Als zij er zondermeer tegen zijn dat de sporters naar China gaan, dan heb ik een andere mening. Ik ben gek op topsport en kan me als oud-voetballer goed inleven in een 19-jarige voetballer die naar de Olympische Spelen kan. Die denkt toch net iets anders dan een cabaretier van vijftig. Maar als ik nou in dat televisieprogramma mijn eigen mening daarover voldoende kwijt kan, dan wil ik wel meedoen. Dat is misschien ook wel boeiender dan dat iedereen precies hetzelfde vindt.”
- Zie verder: www.bostheaterproducties.nl